Die ochtend in Parijs…
Centre Pompidou is een bijzonder gebouw.
Alle liften, trappen, lucht- en waterbuizen, zelfs het metalen skelet bevindt zich aan de buitenkant van het gebouw. Alles is zichtbaar. Architecten Richard Rogers, Renzo Piano wilden met dit ontwerp een gebouw creëren met een flexibele en maximale ruimte voor kunst. Ze keren het gebouw als het ware binnenstebuiten. Alle ballast buiten!
De roltrap langs de gevel is overdekt met glas. Voordeel: hij geeft een mooi uitzicht over het plein voor Centre Pompidou. Vanaf de bovenste verdieping heb je een prachtig uitzicht over Parijs. Je kan de Montmartre, La Défense en de Eiffeltoren goed zien liggen.
De gekleurde buizen die aan de buitenzijde zichtbaar zijn hebben allemaal een bepaalde kleur afhankelijk van hun functie: de blauwe buizen zijn luchtpijpen, de groene buizen zijn waterbuizen, de gele buizen zijn elektriciteitsleidingen, de witte buizen zijn ventilatiekanalen en rood is de kleur voor het transport (liften). De roestvrijstaal gekleurde balken zijn stalen balken voor de constructie van het gebouw.
Uiteraard kom je hier voor de Kunst. Maar, als installateur vind ik de buitenkant dus ook geweldig!
Geen te smalle of afwezige schachten. Niet meer bochten nodig dan voorzien (alhoewel). Onbeperkte technische ruimte. Hoe zalig is dat?
Wat ik wilde zeggen, vergeet het ventilatiesysteem niet in je ontwerp van je droomwoning. Het neemt best wel wat plaats in en een logische indeling bespaart je heel wat kosten. Ook achteraf (bij het onderhoud).
